To do of niet?
Ik breng mijn dochter naar school, ik doe boodschappen, ik hang de was op en open de post. Ik zit op mijn handen en knieën, ik speel paardje, ik maak eten en ruim op, de cavia’s moeten eigenlijk een schoon hok. Ik beantwoord apps, ik zou mensen eens terug moeten bellen, nou ja morgen maar, ik laat mijn ogen controleren bij de opticien. Ik doe een proefles improvisatie theater, ik knutsel een stoplicht, ik breng urine naar de huisarts en ruim de vaatwasser uit. Ik ga naar de fysio, (waarom heb ik toch zo’n last van mijn rug?) en laat me bont en blauw shockwaven, neem vriendinnetjes van mijn dochter mee naar huis, schil mango’s en gooi het vuilnis weg. Ik stofzuig voor de tweede keer op één dag, klets met moeders op het schoolplein, gooi mijn tank vol en rijd naar het winkelcentrum met twee kleuters voor nieuwe unicorn wanten. Ik ga werken, praat met 14 mensen op een nieuwjaarsborrel en handel mails af. Na het maken van een broodtrommel voor de volgende dag (oh ja shit, dát had ik moeten halen stop ik er dan maar twee crackers en wat fruit in) en leg de laatste hand aan mijn to do lijstje voor morgen.
Ik zucht tegen mijn man dat ik zo moe ben en dat ik niet snap waarom. ‘Je doet ook teveel schat en vraag mij nou eens om hulp, ik doe het graag voor je’. Oh ja… dat is ook zo en dat vergeet ik steeds weer. Herken jij jezelf hierin? Wat is dat toch dat wij maar doorgaan en doorgaan en onszelf geen pauze gunnen? Vinden we onszelf zo onmisbaar dat we niet even de boel los kunnen laten? Stort alles in als we een ander het even over laten nemen? Waarom niet wat beter zorgen voor onszelf, zoals we dat voor anderen vaak juist zo goed kunnen?
Eigenlijk is het niet belangrijk waarom we het doen, het gaat erom het te zien, te erkennen en even de rem erop te zetten. Hoe dan? Nou heel simpel, kap met alles één of meerdere stappen voor willen zijn maar zet er juist één terug en overzie de boel dan eens vanaf een afstandje. Bedenk wat je nu nodig hebt, op dit moment. Het kan van alles zijn, eindelijk eens dat boek lezen wat je al zo lang hebt liggen, een masker nemen en jezelf verzorgen of lekker een wandeling maken. Ik besloot op zo’n helder moment een keer een andere yoga les te proberen, namelijk mindfulness yoga.
Mindfulness en yoga in één les, kan dat? Het antwoord daarop is ja! Twee keer ben ik nu geweest op maandagavond bij Positive flow, de fijne yogastudio van Perry Eijs in Boskoop. Als je aan jezelf merkt dat je echt een keer stilte en volledige rust, voor het systeem waaruit je zelf bestaat, nodig hebt kan ik je zo’n les echt aanraden.
In de les ligt veel aandacht op het op een andere manier kijken naar je gedachtes, bijvoorbeeld door deze te projecteren op een groot tv scherm en te aanschouwen vanaf een luie stoel. Dit is de afstand waar ik het net over had, door deze afstand te nemen kun je je gedachtes los zien van jezelf, dit werkt heel verhelderend en helend. Mij helpt het bijvoorbeeld om beter prioriteiten te stellen. Ga ik nu weer stofzuigen of ga ik een kwartier lezen met een kop koffie? Ga ik mijn rug nog meer overbelasten door een paard te spelen of ga ik samen met mijn dochter sporten in de woonkamer waarbij ik zelf meteen mijn buikspieren train?
Probeer eens wat kleine veranderingen aan te brengen in je dagelijks leven en andere keuzes te maken en daarbij steeds te bedenken: Is het echt nodig dat ik dit nu moet of ga doen? En wees eens net zo lief voor jezelf als dat je dat voor anderen bent. Of dat nou je partner is, je huisdier, je kind of anderen waar je zorg voor draagt.
“Zet jezelf eens op je prioriteitenlijstje”
© Jannemieke Büdgen
